Yok. bulamadım ıssızlığın bu sırrını bana anlatacak bir lisan,
En usta kelimeleri bile çırak çıkardı o müjgan, şiirler sustu,
Sayfalar dolusu kalem de kırsam ne, yok, anlayacak bir izan,
Geride kalan aşkın muskasındaki kavramlar, öylece sustu. Benim gözümde de delikanlı fırtınalar esmişti bir zaman!
Benim yakama da yapışıyordu her gece o eli kanlı asuman.
Bir arka sokak baskısına dönüştü şimdi bu soytarı nihan,
Nöbetleşe nöbetleşe kırıldı gururum da, haysiyetim sustu.
Bazen durup, boş boş dinlerdi yalnızlığın sesini yüreğim,
Bazen, yorgun bir resimle konuşurdu gizlice yorgun gözlerim,
Bir bir düştü ömrümün yaprakları da, olmadı süpürenim,
Çilelerin hışmına uğradı bedenim, metanetim sustu. Hep kulaktan dolma mutlulukmuş, yekta kılıklı masallar,
Hangi suretine bürünsem gerçeğin, içimi paralıyor yalanlar,
Bir senin varlığındı hakikat, bir de bilinç altımdaki yaralar,
Mühletine şerh koydular muhacir aklımın, basiretim sustu.
Ve sessizlik, sensizliğin öfkeye bürünmüş halindeki vakar,
Titreyen mum ışığındaki ayaz, sayfalardaki zamansız intihar,
Tükenişliğime bile çalım atan masumiyetin altındaki sahtekar,
İç kanaması başladı ezberlediğim şiirlerin, metinler sustu.
Sen, ey orta halli aşkın duvar yazılarıyla palazlanan kelamı,
Sen, ey ağlarken yakalandığım zamanın tek nüsha mihmanı,
Ustasını bulamadığım geleceğimin elekten geçemeyen meramı,
Pusulasını şaşırttın fıtratımın, hıfz ederken hafzalam sustu.
Yoruldum artık, düşlerimde seni görmeyi hayal etmekten,
Benden habersiz aldın ya canımı, imtina ediyorum ölmekten,
Bir kuru sayfada bile gülmedin ya bana, çık artık hecelerimden,
Zemheriye düştü dilimdeki şiirler, sabrımın sarsarı sustu.
Ruhuma dokunan yabancı bir şarkıydı sesin, dinledim, bıkmadan,
İçimi eriten bir volkandı ateş gözlerin, öylece baktım, usanmadan,
Adını, adımın yanına koymadı ya, lütuf beklemiyorum artık tanrıdan,
Aklımın en üst katına kadar dolusun ya, Azrailin ebcedi sustu. Şimdi, gözüm de ıslak, kaldırımlar da, zamanı ezberledi geceler,
Hangi suretine bürünsem sensizliğin, ya intihar, ya keder,
Her seferinde aynı yerden vuruyor parça tesirli aşk, ya da kader,
Hiç kucaklayamadım bahtımın badını, halimin handanı sustu.
