HAYAT DENEN GARİPLİK

Ben bu hayattan bir şey anlamadım inan ki kızım! Herkes için ayrı senaryo yazılmış fakat hepimiz, aynı oyunu oynuyor gibiyiz! Sence böyle bir oyun olur mu? Olsa da bir faydası olur mu? Olmuyor! Aynı sahnede, herkes kendi halinde! Bir uyum, bir birliktelik yok! Herkes yabancı, herkes yaInız! Ruhlar darda...

Başlık yok :'(

NEDEN EFKARLISIN?

Neden..?

Efkarlısın a...deli gönül söyle;

Derdin ne...!

Gören gözlerinde görmez olur, gözyaşı

Döktürme...

Namertler gözyaşını görüp kına yakmasın,

Eline...

Ram ol rabbine, boş ver;

Dertlenme...

...

Sen şöyle bir gülümse; devran döner belki;

Tersine...

Efkarını bir bebek gibi sar sarmala;

Gönlüne...

Yaşamayı öğren efkarınla kimseye;

Söyleme...

Ciğeri beş para etmezlerin düşmezsin;

Diline...

Bence namertçe yaşamak insanlıkmıdır;

Sence ne...?

Dene efkarınla yaşamayı sen;

Yinede...

Bomboş gönül olmaz,boş gönülde efkarın ;

İşi ne...

Ey Gönül Bakma Cihane

Ey gönül bakma cihane gün gelir seyran gider

Durma ağla gözlerim gel, bu kafesten can gider

Sağlığı sen bil ganimet, gönlünü ezkâre ver

Çağrılır kabre girersin, sonra bu meydan gider

Sıdk ile Allâh›a kul ol, mâl ü dünyâ fitnedir

Bir kefen giyip gidersin,servet ü sâman gider

Var mı hiçbir fert ki, bulmuş intizamı âlemi

Bakma dünya işidir bu, dâima viran gider.

Uyma gel ehl-i zamâna çokca sohbet eyleme

Çünkü onlar ehl-i Hakk’a her cihette yan gider

Cümle halk ehl-i seferdir, devr-i Âdem›den beri

Pençe-i mevte takılmış, günde bin kervan gider

Hazır ol mevte Kelâmî, gâfil olma bir nefes

Dost gider, düşman gider, ağyar gider, ihvan gider

KELÂMÎ

1847 – 1927 Kömürlü – Oltu / ERZURUM