GİTTİ

Hayatta kalan son düşüm, ümidim,
Şimdi bir hayale karışıp gitti.
O yare yazdığım vuslat şiirim,
Hasret ateşinde tutuşup gitti.

Ömrüm bahardı ah, kışlara döndü,
Yürekte ki alev, o kor da söndü,
Gözlerimde bir an düşler bölündü;
Zaman aynalarda bakışıp gitti.

Siyah, beyaz bir düş kalan geriye,
Dönüp, dönüp bakmak, neden maziye?
Verdiğin o bakış, o son hediye,
Yalnız akşamlarda uçuşup gitti

Silen olmadı hiç göz yaşlarımı,
Bir efkar sardı hep bakışlarımı,
Yenilgi sandılar susuşlarımı,
Yanlışlar, doğrular yarışıp gitti.

Bir savaş içimde bütün gidişler,
Boynu bükük, mahzun o terk edişler,
Artık benden yana derken silişler;
Kalan son kalemde vuruşup gitti...

Bir başka gözüküyor yüzler bugün
Soldu mu hayatın umut yaprağı
Yalnızlık başladı ve yine hüzün
Bakımsız mı gönlümün irem bağları

Dost kalbiyle dosttur insana
Unutuldu mu yaşanan o mutlu günler
Bir merhabadır, ulaşır ruhuma
Nerde o gönderilen sıcacık güller

O mevsim ki bir bahardır gönlümde
Hani dosttan gelen bereket yağmuru
Bir gülün hayali varsa gönlümde
Yok mu onu yeşertecek bir yeşil duygu

(can'a...)