GÜL DESEM

 Gül desem..

Bu dünyaya dair ne varsa yeni bildiğim, hepsi eskise bir bir içimde. Soğuk bir hançer gibi damarlarımı yırtan isyanlarımı çekip çıkarsam kalbimden...............
Kanayan yaralarımın sancısını bir gül yaprağının sıcaklığıyla dindirsem..Sıcak, buhar buhar yükselirken semaya, ufkun ince çizgisine doğru aşkı soluyarak savrulan mahzun bir kum zerresi olsam...................
Gülün ayağını kaldırdığı yere, ben bıraksam yüreğimi................
Uzun yolların yorgunluğuna sükut eden bir çehreyle,kafesinden kurtulan bir güvercin misali, tutsaklığı ruhumda elesem, ömrümün bir ucundan diğer ucuna dek koşar adım gülün ateş kırmızısı izini sürsem.........

Gül desem..
Güle yazılan bütün yazıları ben okusam......
Bütün şiirleri ben ezberlesem. Güle adanan nefeslerim tükenene dek, bir gül destanı içinde ömür sürsem.............
Bütün şakıyan bülbüller sussa.. Güle aşkımı ben söylesem.
ben anlatsam...............
Dökülse kanlı pasları göz kapaklarımın. Kırılsa kapıları gülsüz geçen yıllarımın.......
İçimi yakıp yıkan rüzgarlar gül sularında durulsa.............

Gül desem..
Beni bir gül sevse..
Beni bir gül anlasa..
Keşkeeeee...