2 Ağustos 2020 Pazar

AĞLAYACAK GÖZLERİM YOK ARTIK!


Dündü gülüm. 
Dün ben bu dünyadan çok uzaklarda bir yerlerde idim. 
Dün bir çok duyguyu yaşadım içimde. 
Çünkü sen vardın ve ben seninle vardım. 
Önceki gün girdaplarda iken ben; elimden çekip kurtaran sen gelivermiştin ansızın dün! 
Hayaller kurarken imkanlı, imkansız... 
Tutmuştun işte en yaralı yerimden beni! 
Dündü...
Bendim; sen oldum.
Dopdolu, çok ama çok tatlı 
Dertli ve dermanlı
Hüzünlü ve en mutlu
Hayatı ilk kez anlayan seninle
Ve son kez gülümseyen hayata...
Dün oldu.
Ve
Dün geldi geçti!
Hergün gibi dün de geldi ve geçti gitti!
Çok yandı içim, kavruldum. 
Gitti ve gittiler hayallerim.
Gerçeklerimi de yanlarına alarak gittiler bu sefer!
Ne olurdu gitmeseydi dün?!
Dünde mi yaşayayım bugün?! 
Yapamam ki ey!
Ah be can!
Dün gitti ve sen de ...
Bugünse ...
Yoksun ve ben yoksunum!
Hayallerimden, gerçeklerimden, kalbimden ayrı...
Yine ve gerçekten yapayalnız ...
Bîkes, bîçare, bînefes bırakmaya hakkın yoktu ki ey can!...
İnan yoktu!
Üzmek istemezdim ama
Söylemeliyim sana:
Bunca acıdan sonra benim
Ağlayacak gözlerim yok artık!

Hiç yorum yok:

Sevseydin....

 Sevseydin gelirdin.