Her insan kendini düzeltirse bütün dünya düzelir. O sebeple ben kendi özüme iyi olmasını öğretme gayretindeyim. Ömrümün ilk dakikasından beri de böyle oldu. Her zaman bir muhasebe içinde buldum kendimi. İleri yaşlarda bazı duyguları kendime ağırlık etmemem gerektiğini (geç de olsa) öğrendim. Çünkü hayattaki sınavlarda kötü not almış bile olsak çıkmış sorular üzerinden çalışarak kendini yenilemek ve sonraki sınavda başarıyı bulmak gerekiyor.
Bu duygu ve düşünceme ortak bir kimse olamayacağını zannettiğimden ben hep yalnızlığı bir çözüm olarak görüyordum eskiden. Ve sonra zaman öğretti ki: "insana İNSAN lazım!"
Yalnızlık çözüm değil, kötü tercihmiş meğer!
Kısacası;
Ben Yalnız değil, Yalın'ım bundan böyle ey hayat!
Yorma bizi sen de daha fazla!...
Şu güzel günlerde solundaki yaralı kalbini en ağır haliyle taşıyanlara selam olsun.
(: Not: Bloguma bilgisayarlarınızdan da davetlisiniz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder