CAN EFENDİM

*Gelirim ey dost; ayaklarım kanasa da dikenlerden,

Dar kafeslerden kurtulup, kırıp zincirlerimi yine Sana gelirim.

Gelmesem Sana, Sensizlikten yok olurum.

Yolunda ölmek icin, Seni ararken, Sende tükenmek icin gelirim.

Keşke hep aşkınla oturup aşkınla kalksam

Ruhlar gibi yükselip de ufkunda dolassam

Bir yolunu bulup gönlünden içeri aksam

Keşke hep aşkınla oturup aşkınla kalksam. '

Aşkının odunda pervaneler gibi can verip yansam.

Kalbini nasıl yarıp arındırdıysa melekler,

Ben de Seni rehber edinip kirlerimden arınsam.

Rabbim'e giden yolda dünyadan firar etsem,

Merhametinin gölgesine sığınsam.

Ürkek ceylan misali yanına sokulsam.

Ve yalnış efendilere köle olmaktan ebediyen kurtulsam.

Keske hep aşkınla oturup, aşkınla kalksam..

Beni de çağırır mı çağları delen sesin?

Bir dua sonrası ay yüzünle yüzüme bakıp,

"Günahkar olsan da gel!" der misin?

içimdeki sancının adı nedir, Efendim?

Nedir beni bu zamansız mekânsiz hasrete çeken,

Bu yüregimdeki agırlık.

Sadık dostun Ebu Bekir, öfkeye galip gelen Hz Ömer,

edep tacını giyen Hz Osman,

sırrını emanet ettigin ilim kapısı Hz Ali hürmetine,

Beni de kucakla şefaatinle.

Nerededir gönlüne akan yol?

Sana vuslatın şartı can mıdır söyle?

Kurban olsun canım Senin yoluna,

Vuslatına ferman gönder Efendim.

Ah Efendim, andım yine Seni her sey yâdımdan silindi.

Can Muhammed!

Gelir misin rüyama bir kez göreyim cemalini

Engelliyor günahlarım gül yüzünü görmeyi

Arzum ahirette cennete seninle girmeyi

Ne olur biraz gül bana Resul-ü Kibriya

Ne olur ümmetinden eyle Muhammed Mustafa

Bilir misin ey sevgili?

Sen Cenneti istemesen de Cennet seni istermiş,

Sen Cenneti özlemesen de, Cennet seni özlermiş,

Sensiz Cennet hiçbir şeye benzemezmiş

Bu yüzden kişi Cennette

Sevdigiyle berabermiş*...